Heb dit boek in 3 dagen tijd uitgelezen met ingehouden adem vol ongeveer alle gevoelens en emoties die er ook in staan…
Ongeloof, geloof, onbegrip, begrip, afschuw, herkenning, medeleven, verdriet, machteloosheid maar bovenal enorme bewondering dat Timo dmv het schrijven van dit boek zichzelf zo ongelooflijk kwetsbaar heeft opengesteld door alles zo puur en eerlijk op te schrijven waardoor dit zo hard binnenkomt.
Het boek neemt je mee in een flinke rollercoaster van een verslaafde met depressies, drank, drugs, medicijnen en hoe hij hier keer op keer flink mee op zijn bek is gegaan met een flinke dosis humor.
En natuurlijk wordt goed beschreven hoe hij zichzelf iedere keer weer heeft herpakt en hoe hij nu eindelijk op het juiste pad zit.
Want niet alleen vind ik dit boek erg goed geschreven het bevat ook een flinke lading zelfspot waardoor zijn persoonlijkheid goed doorschemert.
Je mag hier heel trots op zijn Timo!
Het zou goed passen binnen de verplichte literatuur op scholen!
Ook ken ik genoeg mensen die dit boek zouden moeten lezen het is een echte eye-opener.
Kijk nu al uit naar zijn volgende boek!
JesuitH